Ruta zwyczajna

Opis rośliny

Właściwości ruty zwyczajnej

Przewód pokarmowy

Obecne w rucie kumaryny i alkaloidy wykazują działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie dróg żółciowych, moczowych, a także obwodowych naczyń krwionośnych. Dzięki temu wspomaga leczenie schorzeń przewodu pokarmowego, łagodzi dolegliwości trawienne, wzmaga wytwarzanie i przepływ żółci oraz poprawia apetyt. Zalecana jest w przypadku skurczy żołądka i jelit, wzdęć, refluksu, zastojach żółci oraz biegunki. Dodatkowo łagodzi skurcze mięśni oraz bóle mięśni, reguluje miesiączkę oraz łagodzi bóle menstruacyjne (niestety zwiększając przy tym krwawienie).

Układ krążenia

Rutka jest skutecznym środkiem poprawiającym funkcjonowanie układu krwionośnego. Zawarte w surowcu rutozydy wzmacniają ściany naczyń krwionośnych oraz zmniejszają ich przepuszczalność i kruchość. Nieznacznie obniża ciśnienie krwi, poprawia krążenie obwodowe, a także ogranicza przenikanie czerwonych krwinek i osocza na zewnątrz. Zalecana jest pomocniczo w leczeniu miażdżycy i podwyższonego ciśnienia. Do tego poprawia mikrokrążenie, przez co wspiera walkę z pajączkami, żylakami, opuchniętymi nogami oraz zalecana jest do pielęgnacji cery naczynkowej.

Drobnoustroje

Ponadto zioło wykazuje słabe właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. Zmniejsza stany zapalne mięśni i stawów, chroni przed infekcjami bakteryjnymi, zwalcza infekcje jelit i dróg moczowych oraz przeciwdziała salmonelli i zatruciom pokarmowym. Do tego dzięki rutynie i kwercetynie hamuje wydalanie jodu z organizmu, zwiększa poziom wapnia we krwi i działa odtruwająco.

Zewnętrznie

Stosowana zewnętrznie ruta przyspiesza regenerację, działa oczyszczająco, antyoksydacyjnie i przeciwgrzybiczo. Zmniejsza obrzęki, przez co zalecana jest w celu przyspieszenia gojenia ran, w przypadku siniaków, stłuczeń oraz cery trądzikowej. Ponadto wykorzystywana jest do leczenia bielactwa oraz jako skuteczny środek w przypadku trudnej do pozbycia się łuszczycy. Do tego łagodzi swędzenie i zapalenie skóry, zwalcza grzybicę, łojotok oraz chroni przed działaniem wolnych rodników i przedwczesnym starzeniem się skóry.

Rośliny o podobnym działaniu

Zastój żółci – Mniszek lekarski
Nadciśnienie – Gwiazdnica pospolita
Żylaki – Nagietek lekarski
Zapalenie mięśni – Arnika górska
Stłuczenia – Babka lancetowata

Przeciwwskazania do stosowania ruty

Nie stosować w czasie ciąży, ponieważ ma niebezpiecznie silne działanie poronne. Nie stosować w przypadku nieżytu żołądka i jelit, chorobie wrzodowej, nadkwaśności, dwunastnicy i niskiego ciśnienia. Ruta ma działanie fotouczulające, stąd nie powinno się jej stosować przez dłuższy czas. Zalecane są krótkie i nieczęste kuracje.

Pozyskiwanie

Ruta jest bardzo łatwa w uprawie i można ją sadzić w ogródku lub doniczce. Suszenie ruty polega na zebraniu szczytów pędów przed ich zakwitnięciem. Suszyć w ciemnym i przewiewnym miejscu, a przechowywać najlepiej w szczelnie zamkniętym pojemniku, również w ciemnym miejscu. Stosowanie ruty najlepiej skonsultować z lekarzem.

Składniki aktywne

Przepisy z wykorzystaniem ruty