Len zwyczajny

Opis rośliny

Właściwości lnu zwyczajnego

Przewód pokarmowy

Substancje śluzowe zawarte w surowcu wykazują działanie zmiękczające, osłaniające i przeciwzapalne. Powlekają cienką warstwą przewód pokarmowy, w tym błony śluzowe przełyku, żołądka i dwunastnicy, chroniąc je przed szkodliwymi substancjami i kwasem trawiennym. Dzięki temu roślina ma pozytywny wpływ na stany zapalne przewodu pokarmowego, wspomaga leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy, a także łagodzi nadkwasotę, ból, pieczenie oraz zgagę.

Siemię lniane przyjmowane doustnie zwiększa objętość resztek pokarmowych i stymuluje perystaltykę jelit, dzięki czemu jest też lekkim środkiem przeczyszczającym. Stosowany jest w przypadku chronicznych zaparć i w leczeniu zaburzeń jelita grubego, m.in. syndromu drażliwego jelita, uchyłków jelita grubego oraz dysfunkcji jelita spowodowanej nadużywaniem leków przeczyszczających.

Nasiona lnu pomagają w kuracjach odchudzających, ponieważ przyspieszają metabolizm, ułatwiają przekształcenie pożywienia w energię zamiast w tłuszcze oraz pobudzają produkcję żółci, która wspiera rozkładanie tłuszczy.

Górne drogi oddechowe

Śluzy znajdujące się w nasionach pomagają także załagodzić różne schorzenia związane z górnymi drogami oddechowymi. Łagodzą odruch suchego kaszlu oraz ułatwiają oczyszczenie oskrzeli z zalegającej wydzieliny w przypadku kaszlu mokrego. Do tego pomagają zwalczyć przeziębienie, stany zapalne gardła i oskrzeli, a także chrypę.

Układ krążenia

Olej lniany (w tym głównie kwasy omega-3) wykazuje pozytywnie działanie na układ krążeniowo-sercowy. Neutralizuje czynniki zapalne, które degradują naczynia krwionośne, przez co nieznacznie obniża ciśnienie krwi, obniża poziom złego cholesterolu oraz podnosi poziom dobrego cholesterolu HDL. Do tego wspomniane kwasy rozszerzają naczynia wieńcowe i zwiększają siłę skurczu mięśnia sercowego, zmniejszając ryzyko chorób układu krążeniowego, nadciśnienia, miażdżycy i innych chorób serca.

Kobiety i mężczyźni

Kwasy omega-3 pomagają również w przypadku zaburzeń prostaty i obniżonej płodności u mężczyzn. Natomiast w połączeniu z lignanami (fitoestrogeny) dodatkowo neutralizują objawy menopauzy oraz wspierają leczenie niepłodności u kobiet.

Zewnętrznie

Stosowany zewnętrznie olej lniany przyspiesza gojenie oparzeń skóry, a także w formie płukanek w przypadku oparzeń jamy ustnej gorącymi płynami lub niektórymi kwasami i ługami. Łagodzi objawy wysypki alergicznej i świądu. W formie ciepłych okładów jest skutecznym środkiem w przypadku ropni, wrzodów i odleżyn. Z kolei długotrwałe spożywanie nasion lnu poprawia kondycję cery, włosów i paznokci.

Rośliny o podobnym działaniu

Błony śluzowe przewodu pokarmowego – Prawoślaz lekarski
Chrypa – Ogórecznik lekarski
Cholesterol – Szparag lekarski
Prostata – Wrzos zwyczajny
Świąd skóry – Pietruszka zwyczajna

Przeciwwskazania do stosowania lnu

W przypadku leczenia uszkodzonych błon śluzowych stosować len po 2 godzinach od zażycia leków, ze względu na możliwą interakcję z ich substancjami czynnymi i zmniejszenie ich wchłaniania. Nie stosować w przypadku okluzji jelit oraz zwężenia przełyku i przewodu pokarmowego. Jedząc siemię lniane, należy przestrzegać picia 1,5-2 litrów wody dziennie.

Pozyskiwanie

Zbiór rozpoczynamy przed okresem dojrzewania (lipiec – sierpień), gdy rośliny są jeszcze zielono-żółte. Len wyrywamy razem z korzeniami i pozostawiamy do wysuszenia. Nasiona w tym czasie zaczynają dojrzewać i zmieniają kolor na brunatny. Po wymłóceniu i oczyszczeniu przechowujemy je w papierowej torbie. Przed spożyciem nasiona najlepiej rozgnieść lub zmielić.

Składniki aktywne

Przepisy z wykorzystaniem lnu