Lawenda lekarska

Opis rośliny

Właściwości lawendy lekarskiej

Przewód pokarmowy

Składniki aktywne lawendy oraz jej olejek eteryczny wykazują pozytywne właściwości na układ trawienny. Olejek pobudza czynności wydzielnicze narządów, w tym zwiększa wydzielanie soku żołądkowego oraz wytwarzanie żółci. Natomiast triterpeny i kumaryny działa rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit i dróg żółciowych, a także wspierają leczenie zaburzeń funkcji żołądka i jelit. Do tego pobudza apetyt, przyspiesza trawienie i ułatwia przyswajanie pokarmów. Łagodzi bóle brzucha, niestrawności, wzdęcia, zaparcia oraz kolkę jelitową.

Układ nerwowy

Lawenda działa sedatywnie i antylękowo, przez co stosowana jest w leczeniu stanów lękowych i nerwowych, a także lekkiej bezsenności. Obniża lęk w sposób podobny do diazepamu, wykazuje pozytywne działanie na osoby w stanie depresyjnym, a nawet osłabia nerwowość u pacjentów z demencją starczą i może przywrócić niektóre funkcje intelektualne u osób z chorobą Alzheimera. Zmniejsza stan napięcia nerwowego, działa rozluźniająco i uspokajająco. Wspiera leczenie nerwic, stanów pobudzenia nerwowego i zwiększonego stresu, a także łagodzi bóle głowy, migreny oraz zaburzenia żołądkowo-jelitowe na tle nerwowym i zaburzenia snu.

Drobnoustroje oraz górne drogi oddechowe

Olejek z lawendy ma właściwości antyseptyczne i (w formie pary lub aerozolu) skutecznie zwalcza bakterie odpowiedzialne za infekcje. Medycyna ludowa zaleca stosowanie inhalacji w przypadku stanów zapalnych dróg oddechowych, w tym gardła, zatok, oskrzeli czy migdałków. Z kolei z formie nalewki pomaga zwalczyć drobnoustroje oraz pobudza układ odpornościowy.

Zewnętrznie

Lawenda, zwłaszcza w formie olejku, stosowana zewnętrznie przyspiesza gojenie się ran, ukąszeń przez owady i powierzchownych oparzeń. Łagodzi skurcze mięśni, kręcz szyi, bóle reumatyczne i gośćcowe, nerwobóle, a także urazy i kontuzje. Ze względu na silne właściwości antyseptyczne, jest też skutecznym środkiem w leczeniu trądziku oraz pielęgnuje skórę wrażliwą. Zwalcza wszawicę, łupież, łuszczycę, grzybicę i liszaje.

Rośliny o podobnym działaniu

Kolka – Kminek zwyczajny
Demencja – Dzięgiel litwor
Stres – Wąkrota azjatycka (Gotu kola)
Zapalenie zatok – Sosna zwyczajna
Skurcze mięśni – Jodła pospolita

Przeciwwskazania do stosowania lawendy

Olejek lawendowy nie stosować bezpośrednio na skórę, ponieważ działa drażniąco. Mieszać z olejkiem bazowym lub dodawać do kremów i maści.

Pozyskiwanie

Kwiaty należy zbierać w lipcu lub sierpniu, gdy część z nich nadal jest w pączkach. W celu wysuszenia lawendy związujemy ją w pęczki i zawieszamy w zacienionym i przewiewnym miejscu. Trzeba uważać, aby temperatura suszenia nie przekroczyła 35 stopni. Wysuszone kwiaty wykładamy na sito, delikatnie okruszamy i odrzucamy z nich szypułki. Przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w ciemnym miejscu.

Składniki aktywne

Przepisy z wykorzystaniem lawendy