Aloes

Opis rośliny

Właściwości aloesu

Przewód pokarmowy

Dzięki wysokiej zawartości polisacharydów i antrazwiązków aloes wspomaga leczenie schorzeń układu trawiennego. Działają drażniąco na ściany jelita grubego, stymulują perystaltykę, a także hamują resorpcję wody ze światła jelit. Do tego posiada właściwości żółciopędne i działa wspomagająco przy zaburzeniach wątroby. Zwiększa produkcję soku żołądkowego i pobudza apetyt. Przetwory z aloesu polecane są osobom cierpiącym na atoniczne zaparcia (zanik ruchów perystaltycznych okrężnicy), zwłaszcza u osób starszych i otyłych, a także zaparcia spastyczne, którym towarzyszy ból brzucha. Wspomaga metabolizm, wspiera leczenie zespołu jelita drażliwego, choroby Leśniowskiego-Crohna, stymuluje prawidłowy rozrost mikroflory jelitowej, łagodzi stany zapalne przewodu pokarmowego, a także niweluje wrzody żołądka i dwunastnicy.

Działanie znieczulające oraz dolegliwości oczu

Zawarte w surowcu antyprostaglandyny działają przeciwbólowo oraz przeciwzapalnie, stąd aloes zalecany jest w przypadku chorób oczu, nerwobóli i bólach stawowych. Przynosi ulgę w przypadku skurczy mięśni, reumatyzmu i gośćca. Do tego ułatwia przyjęcie przeszczepionej rogówki, łagodzi zapalenie rogówki i spojówek, zmętnienie rogówki oraz zmiany zwyrodnieniowe.

Wzmocnienie odporności i nowotwory

Aloes wykazuje istotne właściwości biostymulujące, które nie tylko przywracają tonus i witalność, ale również wzmagają mechanizmy obronne organizmu. Wodne wyciągi lub miazga ze świeżych liści pobudzają czynności enzymów ustrojowych oraz podwyższają biologiczną sprawność tkanek chorych i zdrowych, przez co stymulują układ immunologiczny, a organizm sam zaczyna zwalczać choroby. Ponadto obniża poziom glukozy i trójglicerydów przeciwdziałając cukrzycy. Łagodzi objawy chorób o podłożu immunologicznym takie jak łuszczyca, egzema, a także alergie. Dodatkowo aloes zawiera karizynę, która działa przeciwwirusowo i wspomaga funkcjonowanie układu odpornościowego. Z kolei obecne w karizynie makrofagi niszczą komórki rakowe 10 razy skuteczniej niż standardowe farmaceutyczne preparaty o działaniu immunostymulującym.

Zewnętrznie

Liście aloesu są mięsiste i kolczaste, mogą zatrzymywać duże ilości wody i zawierają żel (miąższ), który jest bardzo bogaty w cukry, witaminy, minerały oraz aminokwasy. Te składniki silnie nawilżają i goją rany. Przyspieszają proces gojenia oraz leczenia różnych chorób skórnych, m.in. odleżyny, owrzodzenia, pęknięcia skóry czy rany popromienne. Ponadto rozszerzają naczynia krwionośne i dzięki temu zwiększają przepływ krwi do zranionych miejsc. Substancje w nim zawarte zmiękczają i chłodzą oparzoną skórę. Nałożony bezpośrednio na poparzoną skórę szybko przynosi ulgę i uaktywnia substancje przeciwzapalne. Dzięki bradykininie, która ma właściwości przeciwbólowe, niweluje towarzyszące oparzeniom swędzenie oraz ból.

Stosowany zewnętrznie wyciąg z aloesu zalecany jest również do łagodzenia skutków ukąszeń i użądleń owadów, wysypki alergicznej i ropnej, przy aftach, stanach zapalnych jamy ustnej oraz nieżycie nosa, a także w formie okładów w razie stanów zapalnych sromu i pochwy. Badania dowodzą, że stosowanie żelu w przypadku trądziku przyspiesza jego gojenie o 72 godziny.

Rośliny o podobnym działaniu

Zaparcia atoniczne – Strączyniec (Senes wąskolistny)
Zapalenie spojówek – Nostrzyk żółty
Alergia – Dziewanna
Odleżyny – Leszczyna pospolita
Afty – Szałwia lekarska

Przeciwwskazania do stosowania aloesu

W dużych ilościach może przyczyniać się do wypłukiwania elektrolitów, zwłaszcza potasu oraz może powodować przekrwienie okrężnicy i narządów miednicy małej. Należy zachować ostrożność przy zaparciach przejściowych, które występują po niektórych zabiegach chirurgicznych i z powodu chorób zakaźnych. Ostre lub podostre zapalenie i owrzodzenie jelita grubego, zapalenie ślepej kiszki i kłębków nerwowych oraz hemoroidy. Kobiety w ciąży powinny unikać stosowania wewnętrznego, ponieważ mała ilość antrazwiązków przedostaje się do mleka matki. Nie stosować w trakcie miesiączkowania i bezpośrednio po operacji przewodu pokarmowego.

Pozyskiwanie

Aloes świetnie znosi suszę. Lubi słońce i najlepiej rośnie na parapecie okna. W celu wykorzystania aloesu do celów leczniczych roślina musi mieć 3 lata, a jej liście około 20 cm. Nie ścinamy ich nożem, lecz obrywamy z obejmującymi łodygę pochwami. Na tydzień przed zbiorem przestać podlewać. Liście można zamrozić, z kolei przed dalszym stosowaniem powinien być przechowywany w lodówce 10-15 dni.

Składniki aktywne

Przepisy z wykorzystaniem aloesu